"اینجا هوا ابری است
آنجا را نمی دانم " *
اینجا
شده پاییز آنجارا نمی دانم
این جا هوا سرد است
اینجا همه
درد است
آنجا را نمی دانم ا
اینجا غروبی سرد
اینجا
سرود مرگ
آنجا را نمی دانم
اینجا شده پاییز
اینجا
غمم لبریز
اینجا زمستان است
اینجا زمین سرد است
اینجا
دلی تنگ است
اینجا که پر برگ است
آنجارا نمی دانم ؟؟*مصرع اول از دکتر شریعتی است.
پس از چندی تأخیر در بروز رسانی وبم ،می خوام چند تا از رباعی های خودم رو براتون بذارم.امید آنکه خوشتون بیاد!
عشق تو چو هست پس عبادت ممنوع
غیر از تو به آنچه هست عـادت ممنوع
گفتـــــــــــم بگذار نوشــم از جام لبـت
گفتی که نخست بنده سبـقت ممنوع !!!
...............................................
بی تو یک لحظه رها از قفس غم نشوم
جز به تعظیم تو من دربر کس خم نشوم
به هوای لب چون سیب تو ای حـــــوّایم
ترسم آخر که کم از حضـــرت آدم نشوم
...............................................
مانند عقـــــــاب عاشق پـروازم
با عشق هزار دام ره می سازم
تو در صدد فرار و من از پـــی تو
با سرعت باد همچنان می تازم
...............................................
باز دلم را غم یــــــــاران گرفت
دل به ستوه آمد و باران گرفت
پلک فرو بستم و غم در دلـــم
با کمک خاطره ها جان گرفت
گئجهلر فیکریندن یاتا بیلمــیرهم
شبها از فکر تو من نمی توانم به خواب بروم.
بۇ فیکری باشێمدان آتا بیلمیرهم
من توان این را ندارم که فکر تو را از سر بیرون کنم.
نئینهییم کی سنه چاتا بیلمیرهم
چه بکنم که نمی توانم به تو برسم.
آیرێلێق - آیرێلێق آمـــان آیرێلێق
آه جدائی! جدائی! امان از جدائی.
هر بیر دردن اوْلار یامـان آیرێلێق
بدتر از هر دردی درد جدائی!
اۇزۇندور هیجریندن قارا گئجهلر
دور از تو شبهای سیاه طولانی هستند.
بیلمیرهم من گئدیم هارا گئجهلر
نمی دانم شبها کجا بروم.
وۇروبــــدور قلبیمه یارا گئجهلـر
شب ها زخمی بر دل من زده اند.
آیرێلێق - آیرێلێق آمـــان آیرێلێق
آه جدائی! جدائی! امان از جدائی.
هر بیر دردن اوْلار یامـان آیرێلێق
بدتر از هر دردی درد جدائی!
دوستان آذری زبان عزیز می توانند برای دیدن اشعار شاعران آذری زبان به سایتی که آدرس آن را در زیر خواهم گذاشت، مراجعه کنند.
امیدوارم لذت ببرید.
سر خود را مزن اينگونه به سنگ،
دلِ ديوانهي تنها، دل تنگ!!
منشين در پس اين بهت گران
مَدَران جامهي جان را،
مَدَران!!
مكن اي خسته در اين بغض درنگ..
دلِ ديوانهي تنها، دل تنگ!
پيش اين سنگدلان،
قدر دل و سنگ يكيست
قيل و قال زغن و بانگ شباهنگ يكيست..
ديدي آنرا كه تو خواندي به جهان يارترين؛
سينه را ساختي از عشقش سرشارترين...
آنكه ميگفت منم بهر تو غمخوارترين..
چه دلازارترين شد
چه دلازارترين...
ناله از درد مكن،
آتشي را كه در آن زيستهاي
سرد مكن
با غمش باز بمان
سرخرو باش از اين عشق و سرافراز بمان
راه عشق است كه همواره شود از خون، رنگ
دلِ ديوانهي تنها، دل تنگ!
وقتي كه شانه هايم
در زير بار حادثه ميخواست بشكند
يك لحظه از خاطر پريشان من گذشت
" بر شانه هاي تو "
بر شانههاي تو
ميشد اگر سري بگـذارم
و اين بغض درد را
از تنگـناي سينه برآرم به هاي هاي
آن جان پناه مهر
شايد كه ميتوانست
از بار اين مصيبت سنگـين آسودهام كند.
ازخانه بیرون میزنم اما کجا امشب ؟
شاید تو می خواهی مرا در کوچه ها امشب
پشت ستون سایه ها زیر درخت شب،
می جویم اما نیستی در هیچ جا امشب
می دانم آری نیستی اما نمی دانم،
بیهوده می گردم به دنبالت چرا امشب ؟
هر شب تو را بی جست وجومی یافتم اما
نگذاشت بی خوابی بدست آرم تو را امشب
ها. . .سایه ای دیدم! شبیه ات نیست، اماحیف
ای کاش می دیدم به چشمانم خطا امشب
امشب ز پشت ابرها بیرون نیامد ماه
بشکن قرق را ماه من!بیرون بیا امشب
گشتم تمام کوچه هارا یک نفس هم نیست
شاید که بخشیدند دنیا را به ما امشب
طاقت نمی آرم تو که می دانی از دیشب
باید چه رنجی برده باشم بی تو تا امشب
ای ماجرای شعرو شب های جنون من
آخرچگونه سرکنم بی ماجرا امشب . . .
محمد علی بهمنی