درخاطرمنی

درخاطرمنی
ای رفته از برم به دیاران دوردست
باهرنگین اشک، به چشم تر منی
هرجا که عشق هست و صفاهست و بوسه هست
درخاطر منی

****

برگرد ای پرنده رنجیده بازگرد
بازآ که خلوت دل من آشیان توست
در راه درگذر
درخانه، دراتاق
هرسونشان توست
***
باچلچراغ یادتو نورانی ام
پنداشتی که نور تو خاموش می شود؟!
پنداشتی که رفتی و یادگذشته مُرد؟!
و آن عشق پایدار فراموش می شود؟!
نه، ای امید من!
دیوانه توام!
هرجا به هرزمان
درخاطر منی
پاره ای از شعرفریدون مشیری از دفترشعر"اشک مهتاب"

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟!
به کسی جمال خود را ننموده‏یی و بینم
همه جا به هر زبانی، بود از تو گفت و گویی!
غم و درد و رنج و محنت همه مستعد قتلم
تو بِبُر سر از تنِ من، بِبَر از میانه، گویی!
به ره تو بس که نالم، ز غم تو بس که مویم
شده‏ام ز ناله، نالی، شده‏ام ز مویه، مویی
همه خوشدل این که مطرب بزند به تار، چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی!
چه شود که راه یابد سوی آب، تشنه کامی؟
چه شود که کام جوید ز لب تو، کامجویی؟
شود این که از ترحّم، دمی ای سحاب رحمت!
من خشک لب هم آخر ز تو تَر کنم گلویی؟!
بشکست اگر دل من، به فدای چشم مستت!
سر خُمّ می سلامت، شکند اگر سبویی
همه موسم تفرّج، به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نه، بنشین کنار جویی!
نه به باغ ره دهندم، که گلی به کام بویم
نه دماغ این که از گل شنوم به کام، بویی
ز چه شیخ پاکدامن، سوی مسجدم بخواند؟!
رخ شیخ و سجده‏گاهی، سر ما و خاک کویی
بنموده تیره روزم، ستم سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم، صنم سپیدرویی!
نظری به سویِ (رضوانیِ) دردمند مسکین
که به جز درت، امیدش نبود به هیچ سویی‏

عید ولادت صاحب الزمان(عج)‌بر همه شیعیان و منتظران مبارک

یااباصالح المهدی (عج)

چند گاهی می شود که دلتنگی زود به زود دق الباب می کند خانه دل را؛

 چنان برگ زرد و خشکی که حتی منتظر نسیمی هم نیست برای بریدن و افتادن.

هر بار هم بهانه ای دست می دهد، اما همه  بهانه هایی هستند بی بها!

گاهی حتی بین خنده و گریه نیز فاصله ها محو می شوند!

 راستی خوش به حال شاعرها

 که در پیچ و خم قافیه و ردیف هایشان،

 غم های پنهانی شان را به لباس واژگان مزین می کنند!

و از صفحه ی دلشان به صفحه ی کاغذ انتقال  می دهند !

 و خوشا به حال پروانه ها.....

 چرایش را تو خودت بهتر می دانی!

 آن قدر چشم به آسمان دوخته ا م

 که دیگر ستاره ها هم چشم به راهی ام می کنند!

 اما من به دنبال تکه ابری هستم که بیاید و بر من ببارد!

 آب می خواهد این دل خشکی زده، باران می طلبد این صحرای وجود!

اللهم عجل لولیک الفرج

---

خیلی وقت بود برایت ننوشته بودم ، دلِ سنگم تنگت شد...

*از من می پرسند چطوری؟ می گویم رو براهم... کسی نمیداند... رو به راهی هستم... که تو رفته ای. . .*

لحظه ی دیدار

                                 آدم آفریده شد....

 
                                  آدم گناه کرد....

 
                                 آدم رانده شد....

 
                                 آدم دعا کرد....

                                   دعا کرد....      

 
                                  و منتظر ماند......

 
                                  منتظر ماند....

                                                    و هنوز هم آدم دعا می کند و منتظر می ماند.

                                                    اما این بار این انتظار خیلی طولانی شده

                                                    غنچه ها باز شدند و پژمرده شدند

                                                    روزها و فصل ها از پی هم گذشتند

                                                    جمعه ها یکی پس از دیگری آمدند و رفتند  اما خبری از یار نشد.

                                                    توی این لحظه های بی قراری اشک چشمانم نگران است

                                                    چشمانم هنوز منتظر است منتظر روزهای با تو بودن

                                                    آقا جان پس کی می آیی ؟

                                                    مگر نگفتی عصر جمعه می آیی؟

 

                                                    آقا جان فکر نمی کنی دیر شده؟

                                                    آنقدر دیر شده که دیگر شمار روزها از دستمان خارج است.

                                                    آآآآآااااااه ای کاش پرسیده بودیم آخر کدام جمعه می آیی؟

                                                    اما با این حال همچنان ندایی می گوید:

                                                                                                                               لحظه ی دیدار نزدیک است

به نقل از وبلاگ منتظر ظهور

آقا !!! زیباترین بهار ما پایان انتظار توست....

کم کم داریم به بهار می رسیم؛فصلی که یه دورش تموم شده و می خواد از نو شروع بشه.بسیاری از آدمها هم می خوان که با رسیدن اولین روز بهار زندگی جدیدی رو شروع کنن و من پایان هر سال که به عید نزدیک می شیم یه حس دیگه دارم؛دلم بیشتر برای آقا تنگ میشه؛ کاش می شد امسال ، عید رو با بهار ظهور آقامون شروع کنیم ،کاش می شد اولین عیدی امسال رو آقا بهمون بده....

پس تا کی انتظارآقا؟!

پس کی شکوفه های ظهورت هوای پاییزی ما را بوی بهار خواهد بخشید؟؟؟

آقا !!! زیباترین بهار ما پایان انتظار توست....

این روزها که می گذرد هر روز...

                        در انتظار آمدنت هستم

                                        با من بگو که آیا من نیز...

                                               در روزگار آمدنت هستم؟

                                             

این شعر هم تنها دارایی منه که می تونم پیش پات بریزم....

تنها خوشی آنکه در همه امروز است          این است که بعد چندشب نوروز است

آقـــــــــــــا !!!تو بیا بگو که عید نوروز،           وقتی که ظهور می کنی آن روز است

"بی نام"

آقا جان بدون تعارف ميگيم...

اين دل اگر کم است بگو سر بياورم
يا امر کن که يک دل ديگر بياورم
مولا خلاصه عرض کنم دوست دارمت
ديگر نشد عبارت بهتر بياورم

بگذار تا اعتراف کنم که اگر به اندازه‌ي جرعه‌اي عاشقت بوديم مي‌آمدي.

 نيستيم که نمي‌آيي .
حکومت عشق در مملکتي برپا مي‌شود که مردمش عاشق باشند،

 آري ما فقط عاشقي را «شعار» داده‌ايم و بس .

مهربانا ! مگذار تسبيح نگاهمان از فرط جدايي دانه دانه شود . . .

آقا جان باور كن اعتبارم(نفس) داره تموم میشه

بهم زنگ بزن آقا جان ! ! !

* يادمان باشد زنده بودن را به بيداري بگذرانيم چرا كه زماني

دراز به اجبار خواهيم خفت *

از خدا بخواه زنده‌ام نگاه دارد... وعده من و شما جمعه ديگر...

همين‌جا... کنار خرابه دل...

 

آقا جان بدون تعارف ميگيم :

اين دل اگر کم است بگو سر بياورم
يا امر کن که يک دل ديگر بياورم
مولا خلاصه عرض کنم دوست دارمت
ديگر نشد عبارت بهتر بياورم

 

اينم شعر آخر من كه دلمون به همين خوشه :

صد نامه نوشتیم و جوابی ننوشتی

این هم که جوابی ننویسند جوابیست 

 

سلام اى گل نرگس

به نام آن كه انسان را مسافر كاروان انتظار گردانيد

سلام اى گل نرگس، اى كه شيرين ترين انتظار، انتظار توست

و بهترين منتظر، منتظر توست

مى توانم در يك كلمه پر معنا بگويم:

گر عشقى هست و عاشقى

نام تو معشوق و من عاشق و شيفته توأم

در انتظارت مى مانم و از خداى بزرگ مى خواهم كه ظهورت را نزديك گرداند

ما محتاج يك نگاه گذراى شما هستيم، زودتر ظهور كن و قلب رهبرمان را شاد گردان

ما و رهبرمان در انتظار تو مى مانيم.

خدا كند كه بيايى و ما هم يكى از يارانتان باشيم

 

کی؟

كي شود بينم رخ ماه دل آراي ترا

 تا كشم بر ديدگان خاك كف پاي ترا

سر به بالين با اميد ديدن رويت نهم

تا مگر در خواب بينم روي زيبا ترا

گاهگاهي گر شوم بيدار اندر نيمه شب

 از خدا پيوسته بنمايم تمناي ترا

زخم ها دارم به دل از داغ هجران رخت

كي شود شامل شوم لطف و تسلاي ترا

از خدا خواهم فزون گرداند از لطف و كرم

بر دل مسكين من مهرو و تولاي ترا

با دلي سوزان براهت منتظر بنشسته ام

 تا خدا قسمت كند روزي تماشاي ترا

درانتظارتو

 

مرا به غیر تو نبود پناه مهدی جان

 

که من گدایم و هستی تو شاه مهدی جان

 

 

در انتظار تو شاها گذشت عمر عزیز

 

نگشت حاصل من غیر آه مهدی جان

 

 

شها فقیرم و مسکین و بر سر راهت

 

نشسته ام به امید نگاه مهدی جان

 

 

من عاشقم که ببینم جمال تو آیا

 

بود به سوی جناب تو راه مهدی جان؟

 

 

بحق حرمت اجداد خود نما نظری

 

ز مرحمت به من رو سیاه مهدی جان

 

 

خمید پشت من که از بار معصیت شاها

 

نموده ام همه عمر اشتباه مهدی جان

 

 

 

قاصدک

قاصدک...

قاصدک هان چه خبر آوردی ؟

از کجا و از که خبر آوردی؟

خوش خبر باشی اما                                     

گرد بام و در من

بی ثمر می گردی

انتظار خبری نيست مرا

نه زياری ، نه ز ديار و دياری ، باری

برو آنجا که ترا منتظرند

برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس

قاصدک در دل من ، همه کورند و کرند

دست بردار از اين در وطن خويش غريب

قاصدک تجربه های همه تلخ ،

با دلم می گويند ،

که دروغی تو دروغ

که فريبی تو فريب

قاصدک هان ، ولی آخر ايوای

راستی آيا رفتی با باد ؟

با توام ، آيا کجا رفتی آی ،

راستی آيا جايی خبری هست هنوز ؟

مانده خاکستر گرمی جايی ، در اجاقی ؟

طمع شعله نمی بندم

خردک شوری هست هنوز ؟

قاصدک

ابرهای همه عالم شب و روز

در دلم می گريند .

 

شعر ازمهدی اخوان ثالث

روزمبادا

وقتي تو نيستي
نه هست هاي ما
چونان که بايدند
نه بايد ها...

مثل هميشه آخر حرفم
و حرف آخرم را
با بغض مي خورم
عمري است
لبخند هاي لاغر خود را
در دل ذخيره مي کنم :
باشد براي روز مبادا !
اما
در صفحه هاي تقويم
روزي به نام روز مبادا نيست
آن روز هر چه باشد
روزي شبيه ديروز
روزي شبيه فردا
روزي درست مثل همين روزهاي ماست
اما کسي چه مي داند ؟
شايد
امروز نيز روز مبادا باشد !

* * *

وقتي تو نيستي
نه هست هاي ما
چونانکه بايدند
نه بايد ها...

هر روز بي تو
روز مبادا است !

 

قیصرامین پور 

 

اکنون بیا

ای آشنای لحظه های محزون

ای آشناکه ازمن غافل گریختی...

بازآی

کزهرچه غیرتوست، من امشب گریختم

ای آشنای من

وقتی توازمن تنهاجداشدی،

هستی سیاه شد...

سیاهی مراگرفت.

درزیربارسیاهی دلم شکست

بایادنورتو...

دلم آتش گرفت وسوخت...

تاآنکه "من غافل"شکسته شد

تاآنکه...هرچه غیرتوبودازسرم گریخت

اکنون بیا

که غیرتویی نیست درسرم.